Claude Lelouch put zijn passie uit zijn kindertijd. Toen ze door de Gestapo werden gezocht, verschool hij zich samen met z’n moeder in de zalen van de bioscoop waar hij telkens weer gefascineerd naar dezelfde films keek, zonder dat het hem ooit ging vervelen.
Hij is eerst camerajournalist en assisteert in Moskou bij het filmen van Quand passent les cigognes (Als de kraanvogels overvliegen) van Mikhaïl Kalatozov.
“Ik wist vanaf dat moment dat de camera een onzichtbare acteur was, maar ook dat hij de hoofdrol speelt in alle films van de filmgeschiedenis, en in het bijzonder in al mijn films.”
Sindsdien wijdt hij zijn leven aan films.
“Claude Lelouch … Onthoud deze naam goed: u zult hem nooit meer horen …” Het was met deze woorden dat een scherpzinnige filmcriticus van de Cahiers du Cinéma (een invloedrijk Frans filmtijdschrift) schreef over het werk van de cineast bij het uitkomen van zijn eerste bioscoopfilm: Le propre de l’homme in 1960. Laten we hopen dat de auteur daarna zijn fout heeft ingezien.
Meer dan veertig films en een loopbaan van 50 jaar …
Claude Lelouch schrijft Franse filmgeschiedenis sinds de release van zijn eerst bioscoopfilm in 1960.
Met afwisselend grote successen en faliekante mislukkingen kreeg deze voorvechter van de populaire film in 1966 eindelijk internationale erkenning met de film Un homme et une femme (A Man and a Woman), een meesterwerk dat bekroond werd met een Gouden Palm in Cannes, twee Oscars en veertig internationale prijzen.
Claude Lelouch een maker van populaire films noemen, is geen belediging. Of hij nou triomfen behaalt, wordt uitgejouwd op de Croisette of bekroond in Hollywood, Claude Lelouch blijft vooral een filmliefhebber die verhalen schrijft voor de mannen en vrouwen van wie hij houdt.
Want Claude Lelouch is een man van connecties, die trouwe en authentieke vriendschappen sluit zoals hij ze ook beschrijft in zijn films. Verhalen over mannen en vrouwen. Trintignan, Belmondo, Lindon, Darmon, Luchini, Girardot, Dujardin … Acteurs (en actrices!), het technisch personeel … De mannen en vrouwen die hij heeft ontmoet, hebben een hechte en soms onstuimige band met hem gekregen, maar deze band is in alle gevallen uniek en onverwoestbaar te noemen.
Een van de mooiste voorbeelden van deze liefde voor anderen, die terug te vinden is in het werk van Claude Lelouch, is in het bijzonder ook terug te zien in de lange relatie die de filmmaker onderhoudt met Francis Lai. Hij is degene die de films van Lelouch van filmmuziek heeft voorzien sinds de soundtrack van Un Homme et une Femme, een uniek succes in de Franse filmgeschiedenis. Hij komt ook voor in de aftiteling van meer dan 31 films van zijn creatieve partner, waarvan de laatste film Un + Une uit 2014 dateert.
Het is overigens een acteur uit deze film, die een sleutelrol speelt naast Jean Dujardin, die een goede korte beschrijving geeft van de band die Claude Lelouch heeft met zijn vak. Christophe Lambert legt uit: “Ik wilde al heel lang draaien met Lelouch (…) Het is een bijzondere regisseur. Hij heeft niets dan passie voor zijn beroep. Hij houdt van zijn acteurs, hij weet hun vertrouwen te winnen. Na een carrière van 35 jaar ontdekte ik samen met hem dat ik dingen kon spelen waarvan ik dat nooit gedacht had.”
Maar in zijn vijftigjarige carrière heeft de grote verhalenverteller Claude Lelouch verschillende artistieke levens gekend